Social media generation

Są takie chwile, kiedy zastanawiamy się, czy nasze życie jest takie jakie byśmy chcieli. Porównujemy się z innymi, chcemy znaleźć plusy i minusy. Wchodzimy na różne portale przepełnione idealnymi zdjęciami, inspiracjami. Wyobrażamy sobie, że mogłybyśmy być to my. Słoneczne poranki z kawą i widokiem na wieżę Eiffla, a może wieczory na Empire State Building na Manhattanie? Patrzymy na cudowne życie innych, a zapominamy o tym co mamy sami. 

Jeszcze rok, może dwa lata temu należałam do grona dziewczyn zakochanych w perfekcyjnych instagramach, prowadzeniu tumblr'a pełnego inspirujących zdjęć pokroju białego pokoju, modnych ubrań, kawy i kwiatów. Nawet nauka na fotografiach wyglądała jakoś przyjemniej. Spędzałam godziny siedząc przed telefonem i laptopem przeglądając profile dziewczyn, które prowadziły według mnie perfekcyjne życie. Miały wszystko o czym mogłam pomarzyć- od najnowszego iphone przez delikatną urodę, długie lśniące włosy aż do miesięcznych wycieczek w najróżniejsze miejsca na świecie. Zazdrościłam. Nie miałam tego co one, a moje życie wydawało mi się nudne. Nieciekawe. Czasami zbyt normalne.

Szczerze mówiąc, przez takie portale jak tumblr, czasami nie lubiłam mojego życia. Chciałam czegoś więcej, dni jak z amerykańskiego snu. Nie były to marzenia, tylko niespełniane potrzeby. Za wszelką cenę dążyłam do perfekcji. Cotygodniowe przemeblowanie pokoju, zmiana wystroju, kupowanie ubrań, bo dziewczyna ze zdjęcia miała taką samą koszulę, robienie tysięcy fotografii "żeby było co dodać na instagram". 

W pewnym momencie zauważyłam, że w całej pogoni za perfekcją, utraciłam samą siebie i swoje pomysły. Podążając ślepo za tym, co modne zapomniałam co to jest własny pomysł na siebie i przestrzeń wokół. Powiedziałam stop, zrobię to po swojemu, tak abym to ja była zadowolona. Oryginalność jest lepsza od kolejnej kopi życia ze zdjęć, które jest nierealne. Zaczęłam doceniać to co mam i cieszyć się tym. Wyszło mi to na dobre. Żyję jak chce, robię co mi się podoba.

Z perspektywy czasu uważam moje zachowanie za dziecinne i niezbyt inteligentne. Zazdrościłam czegoś co jest tylko wyimaginowaną rzeczywistością. Wplątałam się w całą sieć social media, ale mimo wszystko chyba nie byłam jedyna. Patrząc na dziewczyny w mniej więcej moim wieku zauważyłam, że dużo osób dalej jest ślepo zapatrzone w zdjęcia i za wszelką cenę dążą do naśladowania swoich idolek i słuchają wszystkich ich rad. Nazwałabym to zjawisko pokoleniem social media. Pokoleniem, które jest w pewniem sposób pod wpływem informacji przekazywanych przez internet. Popatrzcie sami- czy kupujecie podkład polecony przez ekspedientkę, czy ten, który rekomendowała ulubiona makijażystka na youtube? W wakacje idziecie zwiedzać miejsca pokazane w przewodniku, czy te, które oznaczyła modelka na instagramie, aby zrobić podobne zdjęcie? Pewnie- są wyjątki, ale patrząc na społeczeństwo można coraz cześciej zauważyć jak wielki wpływ na podejmowane decyzje ma internet. Jak wielka jest to potęga.
_________________________________________________________________________________________________